برگزیدگان ققنوس از تک تیرانداز تا یدو و مصلحت

چهار فیلم سینمایی «تک تیرانداز»، «یدو»، «منصور» و «مصلحت» به‌عنوان برگزیدگان دهمین دوره اهدای جایزه سینمایی ققنوس معرفی شدند.

به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی جایزه ققنوس، اختتامیه دهمین دوره جایزه سینمایی ققنوس برگزار شد. این اختتامیه که به سبب شرایط ویژه فراگیری بیماری کرونا، به صورت رسانه‌ای و از طریق شبکه افق برگزار می‌شد، برگزیدگان خود را معرفی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«تک تیرانداز»، «یدو»، «منصور»، «مصلحت» برگزیدگان جایزه ققنوس شدند.

برگزیدگان امسال ققنوس، پس از گفتگو میان اندیشمندان و هنرمندان در محافل سینما انقلاب، توسط شبکه‌ای ۷۵ نفره از متفکران و هنرمندان و اصحاب رسانه برگزیده شده‌اند.

«سینما کلید پیشرفت کشور» اصلی‌ترین مضمون و محور محافل سینمایی جایزه ققنوس بود. هر فیلمی بر اساس این شاخص سنجیده می‌شد و اندیشمندان و هنرمندان زیادی در این باب گفتگو کردند که سینما چگونه با تحول در موضوعات و سوژه‌ها، فرم، ژانر، نظام اداره، نظام اثر بخشی و … می‌تواند مبدا پیشرفت کشور شود. اساساً سینما و رسانه‌ای که پیشرفت را رقم می‌زند، چه سینما و رسانه‌ای است؟

در برنامه تلویزیونی اختتامیه ققنوس که به صورت زنده از شبکه افق پخش می‌شد، جلال غفاری، سید محمد هاشمی، سید مهدی ناظمی، سید محمد حسینی، به عنوان نمایندگان شبکه داوران، حضور داشتند و پس از برگزاری میزگرد حول «مضامین، فرصت‌ها و زمینه‌های سینما پیشرفت»، از برگزیدگان با حضور عوامل فیلم‌ها تقدیر شد.

سید مهدی مطهر (مجری طرح منصور)، محمدرضا شفاه، حسین دارابی (تهیه‌کننده و کارگردان مصلحت)، علی درخشنده (تهیه‌کننده یدو) و علی غفاری (کارگردان تک تیرانداز) در این برنامه حضور داشتند و تندیس ققنوس به آنها اهدا شد.

جلال غفاری که پیش از این، مسئولیت شبکه افق را برعهده داشت، نسبت رسانه اجتماعی و پیشرفت را نسبتی علمی و اثبات شده در متون علمی دنیا خواند و بیان داشت: در دانش ارتباطات به روز دنیا، رسانه را وسیله و طریقی برای توسعه می‌خوانند. بنابراین طرح موضوع رسانه و پیشرفت توسط انقلاب اسلامی، کاملاً علمی و مبتنی بر دانش روز دنیا و کارکردهای واقعی رسانه است.

سید محمد هاشمی، که هم اکنون قائم مقام بنیاد فرهنگی خاتم را برعهده دارد و پیش از این مسئولیت‌های رسانه‌ای متعددی داشته است، جبهه فرهنگی انقلاب را انباشت از سوژه‌های پیشرفت دانست و گفت: نمونه‌هایی همچون «شهید حبیب‌پور» که اسوه جهادی در حاشیه شهر تهران بود، از رویکردهایی است که می‌تواند به جای سیاه نمایی، محور حرکت جامعه شود. سینمای ما از این سوژه‌ها به شدت تهی است و به آنها نمی‌پردازد. فیلم «تک تیرانداز» جزء استثنائات خوب سینمای ماست که هم قهرمان‌پروری دارد، هم پرداختی شایسته و عزت آفرین دارد، هم الگویی خوب را برای تربیت نسلی که قرار است پیشرفت را رقم بزند، پیش روی ما می‌گذارد.

هاشمی، ضمن اشاره به مساله توزیع برای آثار انقلابی، با استناد به تجربه فیلم «به وقت شام» توزیع مویرگی و شهرستانی را بسیار مهم دانستند؛ زیرا که بخش عمده‌ای از مخاطبان سینما انقلابی، به سالن‌های سینمای مجلل شهری، دسترسی ندارند.

سید محمد حسینی، از غفلت خداوند و توکل و معنویت در سینمای امروز ایران به ویژه در آثار این جشنواره، گلایه و اضافه کردند: این با سینمای واقع‌گرا هم نمی‌خواند، زیرا که معنویت‌گرایی و خداگرایی، از عمیق‌ترین واقعیت‌های پدیدار شده جامعه ایران است.

حسینی، ضمن تقدیر از فیلم «منصور» آن را یک کار زیبا، خوش ساخت و اثر گذار بر مخاطب خواندند. دفاع مقدس سرشار از این ظرفیت‌های نهفته است که می‌تواند بر هویت و حرکت جامعه ما اثر گذار باشد و سبب پیشرفت شود. علم گرایی و حل مساله در عین روحیه انقلابی از ویژگی‌های شاخص این اثر سینمایی قابل تقدیر بود.

سید مهدی ناظمی، در تقدیر از فیلم سینمایی «یدو» آن را یک کار روان و خوش ساخت سینمایی دانست که حتماً ارتباط خوبی با مخاطب خواهد گرفت. وی گفت: شخصیت‌پردازی و فیلم نامه، قصه گویی و پرداخت خوب به سوژه، از ویژگی‌های خوب این اثر سینمایی بود. این اثر سینمایی که فرمی خوب داشت، می‌تواند الگویی مناسب برای سینمای پیشرفت باشد. زیرا فراتر از شعارزدگی و مضمون زدگی، توانسته بود اثری هنرمندانه و سینمایی و مخاطب پسند را در نگاه و رویکرد انقلابی ارائه دهد.

محمدرضا شفاه نیز در جریان تقدیر از «مصلحت»، گره خوردن مضمون امید و عدالت را برای آثار رسانه و سینمایی بسیار لازم دانست و گفت: «ما در تمام کارهای سینمایی خود در سوره، تلاشمان همین بوده است که بگوییم که در میان همه مشکلات و گره‌های اجتماعی و … همیشه امید وجود دارد و باید به تحول و برقراری عدالت امید بست»

مهدی مطهر نیز بر ضرورت عنصر پژوهش در آثار سینمایی و رسانه‌ای تاکید کرد و بیان داشت که قوت فیلم «منصور» در دو سال زحمت پژوهشی است که از آن یک فیلم نامه قوی و مستند ساخته است.

در پایان قابل ذکر است که جنبش فکری هنری سینما انقلاب که امسال با محوریت «سینما، رسانه و پیشرفت» کار خویش را پی گرفته بود، با تحولی در شیوه برگزاری جایزه سینمایی ققنوس در سال‌های آینده، این حرکت را در طول سال و در قالب نشست‌ها، محافل و برنامه‌های رسانه‌ای متعدد، ادامه خواهد داد.

کد خبر 476582

منبع: ایمنا

کلیدواژه: جایزه سینمایی ققنوس علی درخشنده یدو فیلم یدو سینما تک تيرانداز فیلم تک تیرانداز فیلم مصلحت فیلم منصور سینمای ایران شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق تک تیرانداز سید محمد رسانه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۸۶۱۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سینما به روایت سینما/ دیوار میان پایتخت و شهرستان با «آپاراتچی» فروریخت

فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.

مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر، کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.

وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن تجربه داشته باشند، چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.

کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه ایران همچون کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای نمایش فیلم در سینمادارد و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن است که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.

در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بود

وی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.

طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند، چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.

وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه غوغاسالاری فیلم‌های کمدی و گیشه‌پسند قدم می‌گذارید، کار دشوار می‌شود، اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبان دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.

کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این‌رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیرکمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب نخست تماشاچی‌ها باشد.

وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبان را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بنا گذاشتیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این‌رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه‌کنندگان و به‌تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و تنها بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرابرسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهد آفرینش آثاری بهتر باشیم.

تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بود

طاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.

وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.

کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.

وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.

طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.

تصویر، هنری اثرگذار است

علیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.

وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.

بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.

وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.

استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.

وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.

به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.

کد خبر 748562